Zaterdag 18 mei 2019

Zaterdag 18 mei

Snik ! De kogel is door de kerk, zonder mijn inbreng: ik ga terug naar huis. Mijn dokter heeft wel gezegd dat het een abces is en dat ik snel zal genezen, maar Benoit wenst geen risico te nemen. Hij wilt dat ik rust, dat mijn poot geneest, ik moet 3 à 4 weken terug. Ik heb gemengde gevoelens. Ik verheug mij wel om mijn kameraden terug te zien maar het doet mij pijn om Benoit niet meer te zien glimlachen. Ik heb het er moeilijk mee hem zo alleen achter te laten. Maar “ik kom terug, Benoit, ik beloof het, zodra ik genezen ben kom ik terug. Ik ben akkoord om hoefijzers te laten zetten, dan zal ik geen kwetsuren meer oplopen en zullen we samenblijven…

Zondag 19 mei

Het is 8:30 zondagmorgen.  Ik zie een mooie van toekomen. Het is Serge, een eeuwige vriend van Benoit. Hij komt mij halen. De aanhangwagen en onze bagage komen ook mee terug. Benoit blijft. Hij doet enkele weken zonder mij verder.  Zijn kleine rugzak is nu vervangen door een groter exemplaar, waarmee hij het hoogstnoodzakelijke kan meenemen: zijn tent, matras, slaapzak en kleren.  

Het is al tijd om in de van te gaan, het is 9:45. Er wacht mij een rit van twee uur. Benoit heeft het moeilijk maar gezondheid eerst. Hij helpt mij in de van (nu is het aan mij om een woonwagen te testen, het moet niet altijd Benoit zijn;;;))). Hij geeft mij tijd om te kijken waar ik de poten zet, en hop, ik ben binnen, vol vertrouwen. Benoit is trots op mij en hij geeft me snoep. Maar zijn gezicht spreekt boekdelen.

Saluuuuut Benoit…tot gauw…Allé, geef mij nog een glimlach!!!

12:00 Thuis aangekomen, mijn kameraden hebben mijn aankomst gevierd. Doet deugd. Ik heb mijn plekje terug… Wat is het goed om in zijn eigen wei te zijn, zijn eigen box;;))…maar ik denk steeds aan Benoit. Wat zou hij nu aan het doen zijn? 

Ik weet dat hij zijn weg te voet zal verderzetten. Hij gaat naar Reims (morgen zal een vriend van de boer hem in zijn vrachtwagen meenemen. Vertrek om 5:00 ’s morgens)  Het is de bedoeling om een (uitgestippeld) pad naar Compostella te volgen.

Zeg , jongens, geen paniek hé!!! Ik vind wel een manier om jullie op de hoogte te houden van Benoit zijn avonturen. Meer nieuws hierover binnenkort. Een beetje geduld, ik moet erover nadenken.