Altijd maar in stap! Ik wil in draf, dan zijn we toch rapper thuis? Waarom wil Benoit mij altijd intomen?
’s morgens slagen we er niet in om vroeg te vertrekken. Opstaan, mijn ontbijt, het bivak opruimen: het is gauw middag.
4 uur stappen. Goed nieuws, het weer is verbeterd. Dit verandert alles, het is zo veel aangenamer! We zullen vanavond op stal in Saint-Symphorien verblijven, dus opnieuw een box voor mij. De tent wordt in de nabijheid van de box opgesteld. Die box, dat is wel goed, maar het is MIJN box niet, hé. Benoit loopt daar te telefoneren, ik maar op de grond en tegen het poort stampen: hoor je mij? Ik ken dat hier niet, ik heb stress”..